Dialoog met een Vlaamse studente journalistiek over de Chinese normen en waarden
Lien van der Steen: Heeft China volgens u te maken met een waardenprobleem? Zo ja, wat ligt aan de basis van dit probleem?
Lulu: Inderdaad, China is sinds 1978 bezig met economische hervorming. Het marktmechanisme treedt sindsdien stap voor stap in werking. De samenleving commercialiseert in snel tempo. Een gevolg ervan is dat men dollartekens ziet. Sommigen zien alleen die tekens. Geweten verliest in de strijd met zucht naar geld.
Lien: Het communisme zou voor een hechtere volkse band kunnen zorgen. Is dit het geval in de huidige Chinese maatschappij? Is dit enkel te zien in familiekringen? Of ook in uitgebreidere sociale contacten?
Lulu: Ook in familiekringen spelen dollartekens een steeds grotere rol. Contacten met mensen commercialiseren snel. De communistische leer die mensen verhinderd heeft anderen uit te buiten, verliest terrein en men gelooft alleen in profijt. Een vooruitgang en tevens een trieste ontwikkeling.
Lien: Behalve de negatieve manier waarop China in het nieuws komt, wat zijn de positieve kanten? In welke opzichten is China al geëvolueerd, verbeterd?
Lulu: Negatieve berichtgeving over China is in feite positief. Want als China geen belangrijke speler in de wereld zou zijn, zou het nieuws geen moeite doen om China op de korrel te nemen. China heeft zich losgemaakt van sommige ideologische dogma’s. Dat is goed. Alleen moet men in China zoeken naar iets nieuws waarin men wel kan geloven. Aangezien de meeste Chinezen atheïsten zijn, is het moeilijk om hen via een godsdienst te beïnvloeden – ik laat in het midden of godsdienst een goede oplossing is – … Maar hoe dan wel?
Lien: Wat kan/moet volgens u nog (veel) beter?
Lulu: Ik denk dat men na een tijdje in China tot inkeer zal komen en dat men zal beseffen dat de traditionele normen en waarden, bv. het volgen van het geweten, toch de moeite waard zijn. Dan zal er orde in het land terugkeren.
Lien: Wat zijn de grootste waardenverschillen tussen de Chinese en Westerse (lees: Belgische/Nederlandse) maatschappij? Vindt u deze positief, negatief, neutraal?
Lulu: Zie mijn artikel Yin en Yang, dat ik u toegezonden heb.
Lien: Men vergelijkt China graag met het Westen, maar bestaat hét China wel met zo’n grote oppervlakte en zo’n groot bevolkingsaantal? Zijn er onderling al niet zoveel verschillen dat men heel China niet zomaar over één kam kan scheren?
Lulu: Er zijn wel degelijk verschillen tussen Nederland/België en China. Neem giraffen en gazellen. Er zijn weliswaar verschillen tussen giraffen onderling, maar giraffen in het algemeen zijn toch anders dan gazellen. Hetzelfde principe.
Lien: Waar denkt u dat China binnen 20 jaar zal staan?
Lulu: Economisch misschien veel verder ontwikkeld dan nu, maar modernisering van mentaliteit en het verminderen van het verschil tussen armen en rijken zullen waarschijnlijk de gemoederen blijven bezig houden.
PS. Lulu heeft bewondering voor de jonge dame Lien van der Steen, voor haar scherpe waarnemingsvermogen en open geest. Begrip tussen culturen en volkeren zal geen sprookje blijven, als het aan Lien ligt.
Schilderij: Xiaoling Huang
