Dank je, gedicht van Lulu Wang
Slechts vanuit de verte dank ik je
Het was alleen maar een keertje
Dat wij elkaar zagen en spraken
Het zal mijn hele leven vragen
Om al het moois bij mij te dragen.
Ik kreeg nog geen tijd om van je te dromen
Of je hebt al afstand van mij genomen
Ons geluk ontvlamde op de bergtop
Je drukte meteen op de toets Stop.
Ik ben vergeten je gerust te stellen
Je hoefde niet stiekem weg te snellen
Onze verbondenheid bracht ons daar
Onze klimtocht samen was sowieso klaar.
