Madeliefje, gedicht Lulu Wang, 雏菊, 中荷双语作家王露露诗歌
Madeliefje
Ben je soms een kind van de zon
Die je vader naar de aarde toezond
Goudstralen zijn je bloembladeren
Rode pitjes vormen je kransaderen
Heeft de zon je soms naar ons gestuurd
Omdat hier geen ladder wordt verhuurd
Waarlangs wij de hemel kunnen bereiken
Nu je hier groeit kunnen wij naar je reiken
Je gezicht met tedere vingers bestrijken
En de zon als het ware van dichtbij bekijken
Een bloem als de zon en de zon als een bloem
Zonnegod leeft met ons mee of hoe ik het ook noem
Hij bezaait de grond met zijn evenbeeldige nageslacht
Ik buk me en pluk een handvol heide en weide pracht
Zo heb ik een bosje goudstralen in een vaas gebracht.
雏菊
难道你们是太阳后裔
降生于人间光芒四射
金辉为花瓣炫目璀璨
红心为花籽繁衍万代
难道太阳派你们下凡
让我们无需云梯便能
拥抱太阳触摸那热忱
俯身采一束灿烂辉煌
太阳般的花花样的太阳
旭日怜悯我们不能飞扬
派子嗣降临于凡间人寰
我们能把霞光插入花瓶