Hoe romantisch een koning kon zijn, In de ogen van Yi Jing, 11
Wenjun nengyou jiduo chou, qiasi yijiang chunshui xiangdong liu.
U vraagt mij hoe bedroefd ik ben?
Lang en breed als een lenterivier
Die kolkend naar zee spoedt
Zo diep is mijn droefenis.
Gedicht van Li Yu, 937 – 978, koning van Nantang, een land in Zuid-China
Een gedicht en zijn leven
Er zijn genoeg mannen geweest die met een gedicht het hart van hun geliefde op hol lieten slaan om het vervolgens te winnen. Mannen die zichzelf met een gedicht een das hebben omgedaan, zijn, voor zover ik weet, dun gezaaid. Zijne Majesteit Li Yu van wie bovengenoemde dichtregel afkomstig is, behoort tot die selecte groep.
Koning in hechtenis
Li Yu was wel de heerser van het land Nantang, maar hij hield zich liever bezig met kunstschilderen, kalligraferen en dichten. Zo heeft hij een unieke schilderstijl genaamd de Gouden vijzel ontwikkeld. Daar waar zijn kwast voorbij strijkt, komen bergen en bossen, vogels en vissen, bloemen en bamboe tot leven. Zijn kalligrafie is ruim duizend jaar na dato nog steeds een lichtend voorbeeld voor menig kunstenaar. Zijn gedichten tekenen een wereld af van passie, tederheid, raffinement en dromen waar men niet wakker van wil worden. Inderdaad, Li Yu leefde in een door zijn kwast en penseel geschapen droomland en liet zijn echte land nauwelijks beheerd. Zodanig dat troepen uit het noorden zijn staat met gemak inlijfden.
Koningin ’te leen’
Li Yu, zijn echtgenote en een paar van zijn lievelingsconcubines waren door de troepen meegenomen naar het noorden en geplaatst in een paleis dat dienst deed als gevangenis voor deze koninklijke familie. Zhou Wei, de voormalige koningin, was slank en sierlijk, fijn en fragiel als een kersenbloesem. Begrijpelijk. Een prachtschilder, -kalligraaf en -dichter als Li Yu had uiteraard voor zichzelf een engel van een vrouw uitgekozen. Dit vond de keizer van de noordelijke staat ook, helaas.
Om de zoveel tijd stuurde de keizer zijn soldaten om de ex-koningin op te halen en naar zijn slaapkamer te vervoeren. Vijf soldaten hielden respectievelijk haar ledematen en rug vast, zodat de keizer naast Li Yu’s land ook Li Yu’s echtgenote kon ‘inlijven’. Hofschilders die zich achter het kamerscherm schuilhielden, moesten dit tafereel tekenen opdat de keizer jaren later nog van dit ‘hemels moment’ na kon genieten.
Met tranen schrijven
Soms na een paar uur en soms na twee weken brachten de soldaten haar naar Li Yu terug. Ze was dan niets meer dan een wrak en kon alleen maar Li Yu huilend verwijten. Had hij destijds hun koninkrijk met meer aandacht bestuurd, zou ze niet door de ‘noordelijke barbaar’ onteerd hoeven te worden.
Telkens als Li Yu zijn vrouw zo kapot zag, verging hij van verdriet en wroeging, maar hoe kon hij haar tegen ‘dat beest’ beschermen? Hij zat zelf achter de tralies en mocht niets anders doen dan dichten. Toen hij vroeger mogelijkheden had om zijn land tegen buitenlandse invasies te verdedigen, had hij iets anders aan zijn hoofd. Sommige ministers en generaals die wel in staat waren het land van de ondergang te redden had hij nota bene naar het schavot gedirigeerd. Op een dag nam Li Yu weer de pen en schreef het volgende gedicht.
De bloemen in het voorjaar en de maan in de nacht, wanneer houden jullie op met geuren en sprankelen en mij herinneren aan de goede oude tijd? Gisteravond is de oostelijke wind voor de zoveelste keer opgestoken en ik keek naar het oosten, waar mijn verloren land lag. Ik zag dezelfde maan die vroeger boven mijn residentieel paleis hing.
De pilaren van mijn paviljoenen versierd met illustraties van legendarische verhalen en de marmeren trappen gegraveerd met mythologische dieren, deze moeten daar nu nog staan, maar mijn vrouwen met wangen als kersenbloesems zitten daar niet meer. Als u mij vraagt hoe bedroefd ik ben, mijn droefenis is even lang, breed en overvloedig als de Yangtze Rivier die zich in het voorjaar naar de zee spoedt.
Gesublimeerd verdriet
Dit gedicht viel natuurlijk in handen van de gevangenisbewakers, die het vervolgens hadden doorgegeven aan de keizer. De laatste dichtregel beschreef te meesterlijk hoe triest de voormalige koning was om ’s keizers geweten met rust te laten. De keizer voelde zich aangesproken voor wat hij Li Yu’s land, volk en de koninklijke familie had aangedaan. Zodanig aangesproken dat hij in woede uitbarstte. Al die jaren had hij Li Yu en zijn gevolg in leven gehouden maar nu was de maat vol, vond Zijne Majesteit. Hij liet zijn soldaten een gifbeker naar Li Yu brengen. Niet lang na Li Yu’s dood, volgde zijn vrouw hem het hiernamaals in.
Wij hebben van een femme fatale gehoord. Li Yu laat ons merken dat er ook poëzie fatale bestaat. Een vrouw of gedicht te mooi om waar te zijn kan iemand het leven kosten.
Prijs van dichtkunst
Menig Chinese historicus vindt dat Li Yu zijn onsterfelijke gedichten te danken had aan zijn misères. Nederlanders kunnen het vermoedelijk beamen. Er is namelijk een Nederlands gezegde, Dichters moeten lijden. Alleen is de prijs die Li Yu voor zijn sublieme dichtkunst heeft betaald aan de hoge kant – het verlies van zijn land, het leed van zijn echtgenote en zijn eigen kwelling. Alhoewel, wat is nou prijs? Nederlanders met hun talent voor handel weten er alles van. Er is immers een ander Nederlands gezegde, Het is maar wat een gek ervoor betaalt. Als Li Yu gek was, dan was hij prettig gestoord. Zonder de hoge prijs die hij voor zijn poëzie over had, zou hij ons niet zo’n ontroerende dichtregel hebben achtergelaten.
Prijs van meesterwerk
Wat dat betreft was Li Yu niet de enige. De knieën van Sunzi (ongeveer 549-470 v. Chr.) waren door zijn tegenstander verbrijzeld. Sindsdien kon hij niet meer lopen. Echter, misschien juist daardoor was hem de tijd en wilskracht geschonken om de wereldberoemde De kunst van het oorlogvoeren te schrijven. De edele delen van Sima Qian (ongeveer 145-93 v. Chr.) waren afgesneden omdat hij de koning had tegengesproken. Misschien juist daardoor was hij gezegend met een innerlijke kracht om het eerste en tot nu toe het beste Chinese geschiedenisboek – Shiji – neer te pennen. Zhou Wenwang (1152-1056, voor Chr.), de schrijver van Yi Jing, zat jarenlang in de gevangenis, waar hij een van China’s invloedrijkste boeken op de wereld heeft gezet.
Tijdelijk lijden en eeuwige nalatenschap
Als verdriet Yin is, dan is een goed werk Yang. Hoe intenser het verdriet, hoe magnifieker het werk. Zo bereikt het leven een evenwicht tussen droefenis en succes, tussen persoonlijk lijden en het algemeen cultureel erfgoed, en tussen het tijdelijk en het eeuwige.
Koop Nederwonderland of andere boeken van Lulu Wang >>> >>Viagra Malaysia treat erectile dysfunction with the original ED treatment that has helped men feel confident in bed for decades. We’ll connect you with a licensed healthcare provider to evaluate if our prescription ED treatments could be right for you, including super-affordable generic Viagra viagramalaysiaofficial Viagra is an oral ED medication that works by suppressing an enzyme in the viagra malaysia body called PDE5.
