Traagheid van begrip， gedicht Lulu Wang

Posted on maart 8, 2022 by admin

Je kunt met een gerust hart een aardigaard uitbuiten
Hij zal zoiets verdragen zonder zijn bezwaar te uiten
Hoe bonter je ’t maakt hoe meer ruimte hij je zal geven
Het zit in zijn aard om grotere tolerantie na te streven

Ga vooral door met profiteren van z’n aardigheid
Zodra je ermee gaat ophouden krijg je narigheid
Je geweten knaagt en je vraagt hem om vergiffenis
In de hoop op voortaan ’n gelijkwaardige verbintenis
Dan verlaat hij je resoluut en de rest is geschiedenis

Je spijtbetuiging doet een kwartje bij hem vallen
Je sarde hem dus niet omdat hij je niet was bevallen
Al die jaren had hij voor niets de fout bij zichzelf gezocht
Hij bejegende jou alsmaar vrienderlijker dan hij vermocht

Een aardigaard is veelal traag van begrip
Hij blijft kans na kans leggen onder je grip
Je meent in hem eeuwig te kunnen knijpen
’n Zacht ei als hij is er om lekker te benijpen

Totdat God acht dat tijd te langen leste rijp is
Om je geweten te wekken tot diep in je heugenis
En om hem te halen uit zijn slopende ergernis
Je wordt gestuurd om hem excuses aan te bieden
Hij wordt geboden je wanpraktijk te verbieden
En onkruid in zijn goedaardige akker te wieden

Immer goudzwijgzame aardigaard
Om verdraagzaamheid vermaard
Hij doet het niet zozeer voor anderen
Maar om zijn aard niet te veranderen
Zodra hij merkt dat het niet aan hem ligt
Sluit hij z’n hartepoort voor je direct dicht

Het jammere van het treiteren van een aardigaard
Is dat je je verdorst in een weelderige wijngaard
Als je geweten wakker wordt en je toont berouw
Sta je oog in oog met de ravage van je roofbouw.

Bestel een gesigneerd exemplaar van Lulu’s nieuwe dichtbundel Lentelokroep, € 22,95