‘Borsten zei je? Zagen ze er anders uit dan de mijne?’
Jian draait zich naar Minghyue toe, abrupter kan niet: ‘Het voorrecht om de jouwe in hun volle glorie te bewonderen is mij nog niet gegund geweest.’
Ze zit rechter dan recht: ‘Je ziet ze toch?’
Hij houdt zijn hoofd schuin: ‘Ik schat ze niet grote dan twee abrikozen, hoogstens een paar onrijpe perziken. Maar die van Ayi waren een stel meloenen.’
Haar stem slaat over: ‘Was Ayi misschien een melkkoe, in haar vorige leven bedoel ik? Die niet alleen kalveren maar ook de hele goegemeente moest voeden? Of bedoel je toen ze in verwachting was?’
‘Daarvoor al, mijn lieve schat.’
‘Met een bijenkoningin dus, die ook enorm is, in álles?’
Hij begint dit gesprek spannend te vinden: ‘Je kunt ze ook hebben, als je wilt.’
Ze pakt zijn pols vast: ‘Serieus?’
‘Ga met mij mee, naar Beijing. Daar zijn klinieken die vrouwen met siliconen opspuiten. Plastische chirurgie heet dat.’
‘Pardon?’
‘Siliconen. Een soort rubber. Vloeibaar.’
‘Laten ze zich rubber door de keel gieten? Zoals wij zieke lammeren met melk voederen?’
‘Mijn allerliefste meisje, hoe kun je een forser voorgevel krijgen door rubber te eten?’
‘Jian, dat vraag ik me ook af!’
‘Rubber in hun borsten spuiten!’
Het bloed wordt haar gezicht onttrokken: ‘Nepboezem? Net als de bloemen die ik van crêpepapier vouw? Ter viering van Boeddha’s verjaardag?’
‘Klopt. Heel sexy.’
‘Boeddha Almachtig! Geeft zo’n opgepompte vrouw geen verkeerd signaal aan mannen?’
‘Waar heb je het over, Mingyue?’
‘Dat ze haar moeten bevruchten? Opgezwollen borsten betekent dat ze loops of bijna loops is. Tijd om…’
‘Daar heb ik niet aan gedacht. Zij ook niet, vrees ik.’ Jian kantelt opnieuw zijn hoofd: ‘Maar bij ons in de steden willen vele vrouwen niet alleen rondom hun eisprong sexy lijken, maar elke dag van de maand en elke maand van het jaar.’
‘Dat is foppen!’
‘Eh…’ Hij krabt aan zijn nek.
