Brief aan een studente

E.,

Ik wilde je gisteren feliciteren met je uitmuntende cijfers voor het toelatingsexamen voor een chirurgenopleiding. Van de ruim zestig kandidaten sta je met je cijfers op de zevende plaats. Een prestatie waar elke moeder op trots mag zijn! Maar vandaag belde je moeder mij op met een slecht nieuws. Je mocht de opleiding niet volgen, terwijl ruim dertig studenten met lagere cijfers ertoe wel toegelaten waren. Je moeder zei dat je van kinds af aan bijna nooit huilde, ook niet op de dag dat je vader jou en je moeder verliet. Volgens je moeder huilde je eergisteren zo hard dat ze mij vandaag vroeg je te schrijven om je te troosten.

Lieve E, ik voel je verdriet en leef met je mee. Maar eerlijk gezegd klinken dergelijke tegenslagen niet vreemd in mijn oren. Misschien omdat ik veel ouder ben dan jij. In de loop der jaren heb ik teveel soortelijke dingen meegemaakt dat ik eraan gewend ben.

Niet dat ik zoiets eerlijk vind, maar eerlijkheid is maar een van de maatstaven van de wereld. Andere zaken spelen erin ook een rol, zoals netwerk, geven en nemen, smaak, affiniteit, achtergrond en zovoorts. Ze zijn niet minder belangrijk en soms doorslaggevend in de besluitneming van onszelf en van anderen. Wees eerlijk, als je moeder jou en een wildvreemd meisje in een sloot ziet vallen, zou ze eerst jou redden of het ander kind? Dit heeft niets met rechtvaardig te maken, doch met hoe wij als mens in elkaar zitten. Als wij het van onszelf kunnen begrijpen, kunnen wij het ook van anderen aanvaarden.

Lieve E, je sloeg een jaar op de middelbare school over en was kum laude afgestudeerd. Je leest je studieboeken zelfs als je naar toilet loopt. Je pakt elke kans aan om je operatietechnieken te oefenen. Je zult een hoofdchirurg worden, in een prachtziekenhuis hier of elders in de wereld. Dit kun je alleen bereiken om het besluit van je faculteit te respecteren. Of je hen begrijp of niet. Je wilt toch een hartchirurg worden? Cultiveer je hart. Wees genadig en liefdevol, ook tegenover de mensen die anders handelen dan je van hen verwacht. Dan kun je pas het hart van anderen opereren. Met een hart van goud en met vingers die harten strelen.

Je kunt altijd bij mij terecht als je mij nodig hebt.

Liefs en dank,

Lulu
Ps. Omwille van privacy heb ik sommige details aangepast – noot van de auteur.