Mijn goede sportvriend
Ik ken een sportvriend al jaren. Wij zien elkaar elke week in een sportcentrum, maar wij hadden nooit een diepgaand gesprek gehad tot gisteren. Vanwege mijn bedrijf moest ik hem spreken en ik vertelde hem over mijn diepste verdriet: als ik twee weken aan mijn nieuwe roman werk, laat ik het werk op mijn kantoor liggen, dat ik vier weken nodig heb om af te handelen. Er zit zoveel mooie teksten in mijn hoofd, maar ik heb gewoon geen tijd om ze op papier te zetten. Te veel andere dingen voor het overleven om echt te wijden aan waar ik goed in ben.
Toen mijn sportvriend dit hoorde, zag ik tranen in zijn ogen rondjes maken. Opeens voelde ik me gesteund. Hij hoeft niets voor mij te doen. Alleen zijn mededogen is voldoende voor mij om door de moeilijkheden heen te gaan.
Lieve penvrienden, ik voel jullie steun en vriendschap. Ik weet dat na deze harde tijden er een moment zal komen dat ik mij naar hartenlust kan wijden aan schrijven. Mooie en ontroerende boeken schrijven voor jullie.
Liefs en dank,
Lulu
