Afscheidsfeest

Ik sta er zelf van te kijken. Dat ik me tijd noch moeite bespaar om vijf uur te reizen naar een feest in hartje Belgie te gaan, past normaliter niet bij mijn profiel. Maar ik het gisteren toch gedaan. Een goede vriend van mij nam gisteren afscheid van zijn topfunctie in een bedrijf. Ruim 350 mensen waren er aanwezig, inclusief de Minister President van Belgie.
 
Een van de eigenaren van het bedrijf vertelde over de jaren waarin ze met deze vriend van mij had samengewerkt. Toen haar verhaal vorderde, sprongen de tranen in mijn ogen. Sterker nog, ik vermoed dat minstens de helft van de zaal – ik gebruik hier een Vlaams woord – weende met de eigenaar van het bedrijf (en met mij) mee.
 
In het einde kwam deze vriend ook aan het woord, waarna hij een staande ovatie kreeg van het bijna vierhonderdkoppige publiek. Hij heeft in de afgelopen veertig jaar veel succcessen en roem gekend. Echter die kunnen niet tippen aan die spontane staande ovatie, vind ik. Want de applaus kwam uit het hart van de honderden mensen in de zaal die met, voor en onder hem hebben (samen)gewerkt.
 
Succes en roem kunnen wij afdwingen, kopen, lenen, stelen, faken en zovoorts. Maar het hart liegt niet.
 
Ik wens mijn goede vriend een rustig vaartwater toe. Hopelijk kan hij dobberen op de golven van gezondheid, liefde en vreugde die hij met bloed, zweet en tranen verdiend heeft.
 
Tenslotte, als je niet van drinken houdt, heb je weinig aan een feest, luidt mijn conclusie na ruim een kwarteeuw Europa. Ik had gisteren alleen maar spa zonder bruis (plat water heet het in Vlaanderen) geconsumeerd. Maar de hapjes waren wel om naar huis te schrijven.
 
Liefs en dank van Nederlands-Chinese fan*,
 
Lulu
*Nu komt de aap uit de mouw: ik noem deze man wel een goede vriend, terwijl ik hem maar twee keer kort gesproken heb. Ik ben eigenlijk een fan van hem. Zijn successen zeggen mij weinig, maar, net als de mensen in de zaal gisteren, ik ben onder de indruk van zijn goede hart.
Fotografie: Steven Partiman
Locatie: Vlak bij de tuin van Belgie, Venlo, Floriade 2012.