Kinderwens
Een paar dagen geleden, tijdens de opname van het interview (NCRV, uitzenddatum wordt tzt bekend gemaakt) werd ik subtiel gevraagd wat ik ervan vond dat ik zelf geen kinderen heb.
Als ik nu terugdenk moet ik toegeven dat ik om een of andere onverklaarbare reden geen intense kinderwens heb gehad. Ben ik soms een beetje abnormaal in deze?
Door het interview heb ik de afgelopen dagen goed nagedacht. Mijn voorlopige conclusie is: misschien ben ik in dit leven een soort non. Nonnen hebben geen kinderen, nietwaar?
Dit idee van mijzelf klinkt een beetje gek, gezien mijn doen en laten, spreken en schrijven :-) Maar als ik er goed over nadenk, zo’n gek idee is het ook weer niet. Anders hoe verklaar je dat ik vanaf mijn twintigste jaar elke dag twee uur mediteer? In weer en geen weer. Zelfs toen ik in mijn jonge jaren hevig verliefd was, ging ik toch vlak voor het slapen, rustig een uurtje mediteren. Tot ergernis van de op dat moment betrokkene.
Een schoolvriend van mij noemde mij inderdaad een non toen hij mij in 1994 na vele jaren weerzag. Hij zei dat ik op een non leek omdat ik bleekhuidig was voor een Chinese. Wat moet ik daarvan denken, hè?
Foto: Xiaoling Huang