Over het schrijfproces van Nederwonderland, deel 2, toespraak Lulu Wang op de mediapresentatie van haar vijftiende boek Nederwonderland op 1 mei 2018 in het Lulu Theehuis, Den Haag
Na 31 jaar Nederland van links en rechts, van voor en achter te hebben geobserveerd heb ik de moed opgevat om een boek erover te schrijven. Ik dacht dat ik er eindelijk toe in staat was, maar dat bleek niet zo te zijn. Het schrijfproces was een pijnlijke. Ik dacht dat ik open-minded was, maar nu ik alles op papier ging zetten, merkte ik alsnog mijn etnocentrisme. Ik neigde met mijn Chinese normen en waarden Nederlanders te passen en te meten, iets wat resulteerde in kritiek en commentaren. Dat wilde ik niet – ik wilde juist een boek schrijven over het mooie van dit land, dat mij hielp te groeien en bloeien. Om uit de impasse te komen, besloot ik mijn oordeel, hoe diep ik me er ook voor schaamde, over Nederland voor te leggen aan mijn Nederlandse vrienden en redacteuren. Dat werkte helend. Door erover te praten begreep ik Nederland beter, waardoor mijn vooroordelen als sneeuw voor de zon zijn verdwenen. Opeens besefte ik waarom sommige mensen in Nederland, erbuiten ook hoor, radicaliseerden. Onder andere door gebrek aan communicatie. Zolang wij in dialoog blijven, heeft vooroordeel geen voet om op te staan. Dit boek is een poging tot dialoog.
