Direct na de demonstraties in de grote sporthal is het tijd voor de parel en publiekstrekker van het festival. Dat is dit jaar de Chinees-Nederlandse schrijfster Lulu Wang. Ze geeft een lezing over de diepgang en de wijsheid van het leven. Daarin vertelt ze onnavolgbaar prachtige verhalen, onder andere over hoe ze was begonnen met mediteren. Je zou verwachten dat het een bewuste keuze was van deze wijze vrouw. En dat er een guru van hoog aanzien aan te pas was gekomen om haar in de onmetelijke spirituele dieptes te begeleiden. Niets van dat alles. Lulu had zich net ontworsteld aan een opvoeding die zich gedeeltelijk afspeelde in het heropvoedingskamp waar haar moeder terecht was gekomen. Ze ging studeren in de grote stad en werd prompt hevig verliefd op een jongeman. (Zijn naam was ze inmiddels al weer vergeten.) Die man ziet haar niet zitten en niet staan. De kwelling van de onbeantwoorde verliefdheid houdt haar vele nachten uit haar slaap. Dan komt een vriend met de oplossing die hij zojuist zelf van iemand kreeg aangereikt: mediteren. Hij leert het haar, en het werkt. Dik dertig jaar later mediteert Lulu nog steeds twee uur per dag, ook al is dat al lang niet meer nodig om in slaap te vallen.
Met een reeks van zulke anekdotes neemt Lulu ons mee naar het China waar taijiquan vandaan komt, maar ook naar het grote niets, het stiltepunt in onszelf dat je met mediteren kunt bereiken. Soms lijkt wat ze zegt helemaal nergens over te gaan, maar juist dan is het op de een of andere manier persoonlijk, geestig en betekenisvol. Het doet me denken aan Thich Nath Hanh of de Dalai Lama, bij wie ik ook altijd zoiets heb van: wat zegt die man nou eigenlijk? Maar achteraf merk je dan dat het al is gebeurd, zonder dat je er erg in had. Niet je moeizaam meedenkende verstand, maar een natuurlijke diepere laag van je geest wordt geraakt. Mag ik Thich Nath Hanh of de Dalai Lama tippen als gastspreker voor het Festival van 2017? Of zou er een andere Mindfulness Guru beschikbaar zijn? Wie weet wordt taijiquan wel de volgende trend in de alternatieve wereld, na mindfulness. Het zou zo maar kunnen, maar ik hoop het niet. Het is beter als taijiquan een zacht gloeiend vuurtje blijft, waaraan mensen overal ter wereld zich nog vele jaren kunnen warmen.
Foto: Dhr. Theo Ypma, voorzitter van STN en Lulu
Bron foto: Nol Twigt
